Follabloggen

Kvifor ser eg på House? Ja,kvifor ser folk på denne såpeserien. Eller er det feil å kalle det såpe?

Eg er i utgangspunktet utruleg fascinert av dei medisinske kunnskapane til den eller dei som står bakserien. Sidan eg ikkje er lege har eg små føresetnader for å forstå mykje av det medisinske.

Det er ofte vanskeleg å stille ei diagnose for rett handsaming. I kvar episode er det minst eitt kritisk tilfelle som ofte tek til med eit akutt sjukdomsåtak.

Teamet til House kjem med mange framlegg til kva det kan vere som feilar pasienten, og så vert det sett i gang med tiltak. Ofte er det feil medisin noko som fører til livstrugande anfall hos pasienten.

Det som eg likevel gjer at eg undrast på kvifor eg ser på denne serien, er framstillinga av dei sentrale personane i serien. Ingen av dei har det eg vil kalle eit normalt familieliv,  og slett ikkje eit harmonisk liv. House er direkte ufordrageleg og oppfører seg som ein menneskefindtleg  særling. Han tek  kjem stendig med fornærmande og frekke kommentarar.

Det som reddar House, er evna hans til å finne fram til ei rett diagnose, og det gjere han midt i alle innfalla og spydige og lettferdige kommentarane han slenger rundt seg.

Eg har lese Hamsun og det slår meg at det er ein del som minner om Hamsun, særleg når ein tenkjer på dei mislukka mellommenneskelege  relasjonane.

Det var svært spesielt å følgje House då hanvar innlagd på eit psykiatrisk sjukehus. No er han attende på sjukehuset under leiing av henne han elskar, men ikkje kan få. Fekk han henne ville nok serien gå i stå. Dei indre spenningane mellom personane er med på å halde serien i gang.