Follabloggen

Det vert gjerne ein tur opp om natta. Då tek eg ofte ei lita runde og kikar ut. Kanskje er det ein eller fleire hjortar på markane, men i dag i firetida var det ingen å sjå. Men kva var nedanfor leikehytta? Fram med kikkerten. Ein stor hare i sommarpelsen. Her hadde han funne noko godt gras!
Eg fann vegen til senga att med gode tankar for harepusen. Vonar han bergar seg for reven.
Vart liggande og minnast noko, og det var ikkje så triveleg. Nokre i grenda sette utnamn på meg då eg var i tidlege barneår. Harepus, vart eg kalla og det lika eg dårleg? Eg gjorde meg tankar om kvifor dei kalla meg det. Var det fordi eg var litt redd av meg? Ein reddhare? Ungar kan vere hjartelause. Å setje utnamn på folk er mobbing. Eg snakka aldri med foreldra mine om kallinga. Ordet «mobbing» var kanskje ikkje brukt på 50- talet, men mobbing og plaging har det vore til alle tider.