26. september
I dag lurer eg på kva det er som kvalifiserer ei kake til å vere julekake. Slik eg ser det, er julekake jamgodt med det ein kan kalle småkake eller små kaker som smakar søtt. Eg trur julekakene var viktigare før i tida for å seie det litt romsleg. I dag er det så mykje godt å få kjøpt, også julekaker. Apropos butikkjulekaker. Dei freistar meg ikkje, bortsett frå smultringane. Stygt sagt så er det same smaken på alt. Difor må julekakene lagast i heimen, etter god oppskrift.
No meiner eg ikkje at det er berre dei kakene eg og kona har laga som fell i smak. Det finst utruleg mange flinke kakebakarar, men det er noko eige med det ein har vore med på å lage sjølv. Det er berre til jul vi lagar småkakar, og difor er julekaker eit naturleg namn. Så er det nokre sortar som vi prioriterer. Utan desse kakene vert det ikkje jul sjølv om ein et lite av dei i jula, for då er det så mykje anna godt. Det er viktig å smake på julekakene før jul og ha så pass stort lager at ein har til kaffien på nyåret og litt utover. I jula vert desse kakene ofte kalla «inn- ut – kaker». Det går lite, dei er dryge.
Like viktig som småkaker er julebrødet. Det er kvitt brød med rosiner og gjerne sukat. Sukat er forresten ikkje så populært hos alle. No sel dei julebrød hos den lokale bakaren. Eg skulle ha tak i eit brød no måndag, men då var dei lens. Eg gav uttrykk for skuffelse og fekk tilbod om rosinbollar. Nei, takk det vert noko anna.
Tilbake til småkakene. I dag har vi laga sirupsnippar, havrekjeks og kransekakepinnar. Havrekjeks er ikkje eigentleg julekake, men vi må ha det til jul. Dei er heller ikkje så søte, og det er det nok fleire som synest er bra.
Så kan det vere spørsmål om fleire sortar. Då er det ein sort eg har ansvaret for og det er krumkakene. Det må ein ha, men det går det lite av.
