Vi er ein av dei husstandane som ikkje har sagt nei til reklame i postkassa. I dag var det m.a. reklame frå ei elektrokjede som er på veg til vårt område. Her er det ein flokk personar som tydeleg høyrer til eit gospelkor. På tredje siste sida er det ei i koret som syng » Billig – Hallelujah.» Dette synest eg er billeg, ja, på ein annan måte.
Eg gjer meg nokre refleksjonar. Dei som syng denne Mammonhymna har nok ikkje sagt ja til å figurere som reklame for vaskemaskiner, mobiltelefonar, pc-ar etc. Eg ser at mobiltelefonane vert bodne fram for 1 øre. Det tyder då at det er «gratis». Du betalar sjølvsagt ikkje med noko du ikkje har, men du bind deg til eit kjøp. Nok om det. Det var dette nyordet Billiglujah. Eg tenkte: Dette er mest som «billig jul ja!»
Greitt viss ein pris ikkje er for høg, eg vil ikkje ha noko fordi det er billeg! Eg vil heller ikkje ha noko som er flåsete og billeg og misbrukar det som er heilagt. Halleluja tyder : Pris Herren!
