3. des.
Freistnad, eller forsøk verkar mindre pretensiøst enn berre bokmelding. Eg har no lese «Min kinesiske farmor» som har undertittelen «Et portrett». Forfattaren Lars Saabye Christensen har eg ikkje lese noko av før. For mange er han kjend for boka om Beatles som kom ut for over 30 år sidan.
Det er ingen spenningsroman og heller ikkje ein roman. I staden er det helst ein biografi om forfattaren, foreldra hans og besteforeldra. Boka skal vere portrett av farmora som ikkje er kinesisk sjølv om ho har budd ei tid i Hong Kong.
Handlinga føregår over få dagar og faren til LSC er dødssjuk og forfattaren sit mykje med faren som snart fyller 90 år, og planen er at dette skal feirast snart.
Det er meir enn tydeleg framstilt at det er mennene i familien som har gjort noko i livet. Hulda, farmora, er norsk medan faren til Lars er dansk. Farmora har ei høg sjerne i Lars sitt liv, men han slit med å presentere opplysningar om henne. Han veit for lite om henne og skulle gjerne vite meir. Heller ikkje faren gjev han opplysningar. Her finst skriftlege kjelder, på dansk, om fedrene. Alle sitata handlar om liva deira og kvinnene er stort sett fråverande.
Forfattaren reflekterer mykje over eige liv. Lars Saabye Christensen er ein framifrå stilist og det vrimlar med finurlege formuleringar. Boka er på 169 sider, men ho er ikkje snarlesen og bør nok heller ikkje vere det for her er ymse å tenkje over.
Eg kjem nok ikkje til å lese fleire bøker før jul. No gled eg meg til å få ei eller fleire i julegåve.
Slik utanfor tema må det i dag nemnast at mora mi vart fødd 3. des. 1909. Det er også fødselsdagen til Philip, 2 år. For dei uinnvigde, mitt/ vårt yngste barnebarn.
