22. november
Berre regn og 3+. Vert ikkje lyst» høgst å dag» . Nei, nei, men ekteparet har allereie vore på ei utflukt til Bjørke, to mil unna med bil. Familiegudsteneste, ein fin gjeng hadde møtte fram. Fireårsbok til ei jente og presentasjon av to konfirmantar. Det hender då noko i ei bygd som vert truga med avfolking. Presten fekk sagt mykje i si korte preike om Jesus som sov i båten og vart vekt av redde læresveinar.
Etterpå tok vi på regnklede, og trass i kaldt spillevatn var vi tett og godt vødde. Gjekk så ei runde rundt bygda. Vi råka ein person som ikkje var så godt kledd som vi. Det viste seg at han ikkje snakka norsk, men kunne engelsk. Det var nok den same vi hadde sett ved eit hus som er under oppføring på Åkre, ei funkishus. Å nei, han var nok ikkje engelsk, kanskje polakk eller frå Baltikum. Sjølv hadde han losji på det som ein gong var skulen i bygda.
Eg kjenner på vemod når eg fer forbi det som ein gong var Andersgarden. Mora mi kom der i frå – og halve meg. Ein må berre riste det av seg.
Kva gjer ein så resten av dagen? Kanskje leite fram noko tradisjonelt som har med denne førjulstida å gjere. Såg på vår ferd i dag at det var leita fram både adventstjerner og sjuarma lysestakar. Eg hengjer stjernene opp men tenner ikkje før neste søndag.
