20. november
Det er mykje som tyder på at det snart er jul. Om ei veke går vi inn i adventa og folk har allereie byrja pynte med lys. Ekstra rart å gå mot denne store høgtida igjen. I år veit vi ikkje korleis jula blir. Det er så mange usikre faktorar. men trass i det går vi dagane i møte med tradisjonell førebuing.
Det er ikkje rart at vi får trong til meir lys. Allereie i tretida sig det på og klokka fem er det ganske mørkt. Så er det denne uvissa. Får vi julegjester i år. Det minner meg litt om barndommen. Då var det fleire år vi såg fram til jul for då fekk vi besøk av ei tante som alltid hadde med seg gåver. Det vart liksom ikkje jul utan tanta.
Så var det mange julekveldar då vi feira i lag med eigne barn. Åra gjekk altfor fort og snart var det berre kona og eg her på buplassen. Då fekk vi gjerne ta i mot borna våre som julegjester og dei fekk etter kvart eigne born som fylte huset med liv og leik. Nokre få julehøgtider har vi feira hos barn og barneborn.
I 2020 kan vi oppleve at vi ikkje kan reise og feire høgtida i lag med etterkomarar fordi det vert for mange folk samla. Spenninga no er om vi får ta i mot nokon i eigen heim. Men det er mykje som er annleis no og framover. Inga julegudsteneste og festar i jula. Ingen tradisjonelle julekonsertar. Det vart slutt på øvinga i blandakoret eg er med i, pause til det vert mindre smittefare.
Vi bur oss på at det vert jul i coronatida også!
