I morgon vert dagen litt lengre. Tvilsamt om det kan merkast. Dag etter dag har det vore klåre morgnar. I dag var det overskya; vi skulle ikkje få sjå månemørkinga her. Pussig at både sola og månen kom slik i fokus i dag.
Sola snur ikkje. Det var før i tida det, no veit vi at det har noko med hellinga på kloten vår å gjere. Det går mot lysare tider, sjølvom det meste av vinteren ligg framfor oss. Slik snakkar pessimisten.
Det gjer i grunnen ikkje noko at det er mørketid. Snøen lyser opp, og når det er fullmåne og klarver er det lyst heile døgeret. Slik snakkar optimisten.
Tre dagar til jul og i dag kjem første julegjestane, sju i talet. Då vert det liv i leiren. Dei to minste må truleg lære meg å kjenne på nytt. Berre dei ikkje skrik når dei ser meg! Nei, eg har ikkje slutta å barbere meg sidan sist. Truleg søv dei minste etter den lange køyreturen frå Oslo.
Eitt gjesterom til skal stellast i stand. Best å få det i orden, klokka har passert ti, og eg har enno ikkje gjort noko det viser særleg att av. Det har eg i meg etter eit arbeidsliv i skulen; vere resultatorientert. Solsnu gjev meg eit kick!
