I morgon er det 1. søndag i advent. Eg ser bort frå at det er ein stor del av det norske folk som veit lite om kva advent er, kva ordet tyder, og elles har eit heller medvitslaus tilhøve til dei ulike symbola vi har rundt oss desse fire vekene fram til jul.
I dag har eg gjort nokre praktiske førebuingar. Sidan det ikkje no er eit grantre eller anna bartre i nærleiken av huset, har eg henta heim eit tre og «planta» det nedanfor huset. Diverre er det ein del av lysa i lenka som ikkje lyser, men pytt pytt. Eg har sjølvsagt leitt fram dei fire stjernene vi har, og hengt dei i dei vindauga dei brukar å henge. Den sjuarma lysestaken er plassert i kjøkkenglaset og ventar på at søndagen skal kome.
I alle stjernene, er det lys. Lyset er eit viktig symbol i adventstida. Lyset peikar på Verda sitt lys, Han vi feirar jul for.
I morgon er det lysmesse i kyrkja.
Vi lever i en kjøpe verden . Jobber med femåringer og vi bruker ukene frem til jul til å snakke om advent og julaften . Er så vedmodig over at det er så få av mine voksne medarbeidere som virkelig setter seg ned å tenker over hvorfor vi har denne tiden. Jeg pynter rundt huset mitt å lar lysene skinne i mørket. Bor langt fra nærmeste nabo så de vises godt. Ingen julestress og mas her . Bare kos med levende lys i vidus postene.